Γνωριμία με τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και έναν από τους οικονομικότερους προορισμούς της Ευρώπης.
«Καλημέρα σας. Είμαι ο Dariuzs και έχω έλθει για να σας πάω στο Aουσβιτς». Παρά το ότι έχουν περάσει περισσότερα από εβδομήντα χρόνια από την απελευθέρωση των εγκλείστων του κολαστηρίου από τους Ρώσους, το όνομα αυτό εξακολουθεί να προκαλεί φρίκη στο άκουσμά του. «Auschwitz» είναι η γερμανική ονομασία της πόλης Oswiecim που βρίσκεται στην Πολωνία, περίπου 60 χιλιόμετρα έξω από την Κρακοβία, εκεί όπου οι κατακτητές μετέτρεψαν παλαιότερες πολωνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και στη συνέχεια μαζικής εξόντωσης ψυχών. Αυτό που σοκάρει περισσότερο τον επισκέπτη, αφού περάσει το κατώφλι με την κυνική επιγραφή «Arbeit macht Frei» (η εργασία απελευθερώνει), είναι η μεθοδικότητα, η εντατική μελέτη των διαδικασιών και η κατασκευή υποδομών, ώστε να εξασφαλίζεται η μέγιστη αποτελεσματικότητα στο φρικτό αυτό έργο. Θηριωδίες και ωμότητες υπήρξαν πλείστες στην ανθρώπινη ιστορία, πολλές εξ αυτών παρακινούμενες από αρρωστημένες, θρησκευτικές ή μη, ιδεολογίες.
Η περίπτωση όμως της μαζικής εξόντωσης ανθρώπων για φυλετικούς ή θρησκευτικούς λόγους στο Aουσβιτς, αλλά και στα άλλα ναζιστικά κολαστήρια, ξεχωρίζει διότι έγινε προσεκτικά και μελετημένα, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που θα οργάνωνε κανείς ένα σύγχρονο εργοστάσιο με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας και τη μείωση του κόστους. Η επίσκεψη στο Aουσβιτς γενικώς απαιτεί γερό στομάχι, ειδικά όταν θα βρεθεί κανείς μπροστά στα εκθέματα με τα προσωπικά αντικείμενα, μικρά παπούτσια και ρούχα παιδιών, πολλά από τα οποία ήταν εμφανώς νηπιακής ηλικίας όταν δολοφονήθηκαν. Το εξαιρετικά οργανωμένο μουσείο είναι ιδιαίτερα διδακτικό και λειτουργεί σαν μια σοβαρή προειδοποίηση για τους κινδύνους του ολοκληρωτισμού και του φανατισμού κάθε απόχρωσης, τον οποίο δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ακόμη και στις μέρες μας. Κάθε χρόνο δέχεται περισσότερους από 1.500.000 επισκέπτες (μεταξύ αυτών και 5.500 Eλληνες) και αποτελεί ένα από τα κύρια «αξιοθέατα» της Κρακοβίας.
